Jana maakte een kip om plastic zakjes in op te bergen; inspiratie vond ze ergens op het internet. Haar vader maakte voor haar een patroon en Jana ging aan de slag.
Ze vond een leuk stofje... eentje met een knipoog (vosjes... kippen... normaal geen ideale combinatie, maar wel heel leuk gevonden). Maar ze liep vast op de kam van de kip... En wie ervaring heeft met bochtjes stikken, weet onmiddellijk dat dat echt niet eenvoudig is.
Het was een heel gepruts, maar samen kwamen we eruit en na een tijd begon die kip echt de vormen van een kip te krijgen... Toen ze naar huis ging, moesten nog een aantal stukken in elkaar gezet worden, maar dat kon Jana wel alleen.
Even na kerst, kregen we foto's van een afgewerkte kerstkip doorgestuurd, gevuld met zakjes.
En het mooie is... die gevulde kerstkip was een cadeautje voor diezelfde meter die met haar naar het naaiatelier kwam. Wedden dat die meter in de wolken is met haar metekindje?
Wat een superorigineel idee!! Die moet ik onthouden! Helaas komen de plastiek zakjes hier veel te snel binnen, ook al doen we nog zo ons best om dat te vermijden, en zou die snel uitpuilen, vrees ik.
BeantwoordenVerwijderen